Pieskowa Skała - architektura

Zamek w Pieskowej Skale wielokrotnie zmieniał swój wygląd.

Po wojnie całkowicie go odrestaurowano i przywrócono kształt z okresu największej świetności z XVII w. Położenie na wysuniętej skale (z trzech stron otoczony jest przepaściami) świadczy o wybitnie obronnym charakterze. Dostęp zapewniony był od strony wschodniej i tu właśnie znajdowały się wały, fosa oraz dwa bastiony (każdy posiada po 3 wieżyczki kawaliery).

Zamek można podzielić na dwie części: przedgrodzie i właściwy zamek renasansowy. Dawny zamek średniowieczny obejmował tylko obszar dzisiejszego zamku renesansowego oraz wieżę zwaną Dorotką na północno-zachodnim skrzydle która obsunęła się w XIX w.

Po przekroczeniu bramy wjazdowej z herbem Radwan rodu Zebrzydowskich wchodzi się na pierwszy dziedziniec zewnętrzny - przedgrodzie. Okazała wieża bramna do zamku renesansowego z zegarem pochodzi niestety z XX w., zastąpiła ona zawaloną basztę średniowieczną. Druga baszta średniowieczna zachowała się do dzisiaj jednak nie można do niej wejść. Przylega do niej dwupiętrowa oficyna z XVII wieku. Loggia obok wieży bramnej, jedyny tego typu przykład architektoniczny w Polsce jest dziełem współczesnym, na zdjęciach po wojnie jeszcze jej nie było. Szczątki dawnej logii odkryto podczas badań i prac konserwatorskich rozpoczętych w 1947 r. Poniżej znajduje się wspaniały ogród włoski założony na trzecim - dolnym bastionie (turyści nie mają tam wstępu).

W jednym z bastionów znajduje się restauracja (uwaga, niespotykane zdzierstwo i fatalna ocena turystów, patrz uwagi na forum), na jego szczycie zaś taras widokowy. Piękny dwupiętrowy arkadowy dziedziniec zamku renesansowego, wzorowany na wawelskim, otoczony jest krużgankami z wysuniętą loggią. Widać na nich 21 maszkaronów czyli stylizowanych twarzy ludzkich i zwierzęcych. Znajduje się tu też głęboka na 40 m studnia. W czterech dużych komnatach zamkowych utworzono muzeum z ciekawą ekspozycją przestawiającą malarstwo, rzeźby i meble od XIV do XIX wieku.