Ojców - architektura

Powierzchnia zajęta przez ruiny to prawie 6000 metrów kwadratowych. Zamek został zbudowany z wapienia. Składa się z dwóch części: wschodnia założona jest na planie regularnego prostokąta, zachodnia ma kształt nieregularny, jest położona i jest skalista.

Wjazd do zamku prowadził od strony zachodniej przez most umieszczony na murowanych filarach i przez budynek bramny znajdujący się w pobliży wieży.

Główna wieża została wzniesiona na szczycie skały ponad 16 metrów nad poziomem dziedzińca i włączona w obwód murów. Zbudowana była z kamienia ciosowego, na planie ośmioboku, wewnątrz okrągła, czterokondygnacyjna, ze śladami pierwotnego zwieńczenia na wysokości 13 metrów.

Dziedziniec zamkowy ze studnią był zamknięty od wschodu dużym domem mieszkalnym, którego ślady były jeszcze widoczne w 1897 roku.

Przy ścianie północnej stał budynek przymurny.

Od południa na skalnym występie został wzniesiony dopiero przed rokiem 1658 dwutraktowy budynek mieszkalny z kaplicą, będący zapewne siedzibą starościańską.

Zamek w Ojcowie jest dobrym przykładem wykorzystania naturalnych warunków terenowych w układzie przestrzennym i systemie obronnym. Ustawienie wieży głównej pełniącej jednocześnie rolę strażnicy i elementu górującego nad dojazdem, a więc broniącego zamku od strony zagrożenia, świadczy o wyraźnym przemyślanym programie całego warownego założenia.