Ostrężnik - architektura

Zachowane resztki pozwalają przypuszczać, że obiekt składał się kiedyś z zamku górnego i dolnego, z dwoma podzamczami i otoczony był głęboką fosą. Zamek dolny otaczał kamienny mur oraz wały z palisadą, które oddzielały poszczególne podzamcza. Należy przypuszczać, że oba zamki z podzamczem łączył drewniany most przerzucony  nad skałami.

Położony na wapiennej skale zamek górny miał regularne założenie o powierzchni około 1200 m². W północno-zachodniej części dziedzińca mieścił się budynek mieszkalny wzniesiony na planie prostokąta. Od południa stała wysunięta przed linię murów czworoboczna baszta. Mury miały 144 m długości i ok. 2 m grubości. Skała, na której wznosił się zamek górny jest stroma i niedostępna od północy i od zachodu. Od strony południowej oraz wschodniej jest łagodniejsza i tam rozwinęło się podzamcze. Pełniło ono funkcję gospodarczą i zajmowało powierzchnię około 2000 m² (niektóre źródła mówią nawet o 7000 m²). Do pólnocno – zachodniego fragmentu murów przylegał budynek mieszkalny , na planie prostokąta o wymiarach 10 na 30 metrów. Pomieszczenia  w budynku miały charakter amfiladowy czyli przechodni. Natomiast na południowym wschodzie od zewnątrz do murów przylegała prostokątna wieża o wymiarach 6 na 9 metrów. Jej podstawa sięgała dna głębokiej fosy (suchej).

Tak było. Obecnie wszystko wskazuje, na to , że mury zamkowe zostały w XVIII lub tez XIX wieku celowo rozebrane. Ale kto to zrobił, nie wie nikt.
Pozostało z warowni - skała, na której był zbudowany zamek górny, oraz fragmenty wałów i murów o wysokości nie przekraczającej jednego metra. Ich pozostałości to najprawdopodobniej resztki wieży obronnej, budynku mieszkalnego i wieży obronnej. Widoczne są również otaczające podzamcze ziemne wały.

Teren ruin porośnięty jest lasem. W skale, na której wzniesiono warownię, znajduje się Jaskinia Ostrężnicka z korytarzami o długości ok. 90 metrów, która jest obiektem wycieczek speleologów.