Herb Kornic

Herb z okresu panowania króla z dynastii Jagielonów.
Najstarszy zapis z 1420 r., najstarsza pieczęć z około 1440 r.
Herbem pięczętowało się 45 rodów.

Opis

W polu czerwonym na trzech stopniach złotych takiż krzyż egipski, na którego skrajach połubocheńce złote. Hełm z labrami z pokryciem czerwonym, a podbiciem zapewne złotym. Klejnot: popiersie męża brodatego o długich czarnych włosach, w szacie czerwonej i kołpaku srebrnym z wyłogami czerwonymi.

Legenda Herbowa

Według legendy herb nadany został od książąt ruskich rycerzowi Kornic zwanemu, który mężnie nad nieprzyjacielem pokazywał, dlatego właśnie ten herb, nazywa się kornic Kornic od imienia rycerza, niektórzy tego herbu, gdy na Śląsku osiedli, Biesami są nazwani od prostych, a na panów swoich poddanych.

Herbowni

Bies, Bisiecki, Bludowski, Dembowski, Frydrychowski, Górecki, Humel, Inwaldzki, Jarosiewski, Jasieniecki, Kloch, Koczeński, Kornaszewski, Kornic, Kornicki, Korowicki, Łaszkowski, Porębski, Rymułtowski, Sałacki, Słop, Sobek, Sokoł, Sokołowski, Szczepanowski, Walcerowski, Wilamowski, Zborowski, Zdański.

ZAWOŁANIA

Kornicz, Kurnicz